ေနက်ယ္ဝန္း

သီးျခားေခါင္းစဥ္ ေအာက္က သီးျခားလူ

နတ္သားပံုျပင္ ( ၄ ) (0)

11:44 PM by , under

ဟိုးေရွးေရွး တခုေသာ April လကုန္ခါနီးေလာက္တုန္းကေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေကာင္တည္း ေျမာင္းႏႈတ္ခမ္းမွာထိုင္ေနၿပီး ငါးေတြၾကည့္လိုက္ ၾကယ္ေတြေရလိုက္လုပ္ေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေကာင္းကင္ ၾကယ္ေၾကြသြားေရာဗ် ။ ၾကယ္ေၾကြတာလဲေတြ႕ေရာ ငယ္ငယ္တုန္းက အဖြားေျပာဖူးတာတစ္ခုကို သြားသတိရတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ၾကယ္ေၾကြတယ္ဆိုတာတဲ့ ေကာင္းကင္က နတ္ နတ္သတ္ေၾကြၿပီး လူ႔ျပည္မွာ လူလာျဖစ္တာတဲ့ နင္တို႔ ၾကယ္ေၾကြတာေတြ႕ရင္ နတ္သတ္ေၾကြသြားတဲ့နတ္ အတြက္ ဆုေတာင္းေပးၾကတဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဖြားေျပာတာၾကားေယာင္ၿပီး ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ ဘာေတာင္းလဲဆိုေတာ့ နတ္သမီးေလးျဖစ္ပါေစလို႔ ။

တစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ္ညက အိပ္ရာဝင္တာေနာက္က်သြားေတာ့ မနက္ကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔မႏိုးဘူးဗ်။ နားထဲမွာ ဆူညံဆူညံေတြၾကားမွလန္႔ႏိုးလာတယ္။ မထခ်င္ေသးတာနဲ႔ လိွမ့္ပိမ့္အိပ္လည္း မရဘူးဗ်။ အသံေတြက ေတာ္ေတာ္က်ယ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာေတြဒီေလာက္ဆူညံ ေနတာလဲလို႔ အျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေဘးအိမ္ကို လူသစ္ေတြေျပာင္းလာတာ ။ မွားလို႔ လူအသစ္ေတြမဟုတ္ဘူး အေဟာင္းေတြပဲ တခါမွမျမင္ဘူးတဲ့လူေတြ ေျပာင္းလာၾကတာ။ ဘီဒိုေတြေရႊ႕ ခံုေတြေရႊ႕နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆူညံေနတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္မဟုတ္တာနဲ႔ ၾကည့္မေနေတာ့ပဲ မနက္စာစားဖို႔လုပ္ ၿပီးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေျမာင္းႏႈတ္ခမ္းမွာ ငါးေတြၾကည့္ေနလိုက္တယ္ ။ ေန႔လည္လည္းေရာက္ေရာ မျမင္ဘူးတဲ့လူေတြေျပာင္းလာတဲ့အိမ္ထဲက အသံက်ယ္က်ယ္ေတြၾကားလာရတယ္။ ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး ဘာေတြလဲဆိုတာ နားစိုက္ေထာင္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရာသီဥတုပူတဲ့အေၾကာင္းေတြ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ေနကလဲ ေတာ္ေတာ္ျပင္းတယ္ေနာ္ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္မို႕ေတာ္ေသးတာ တိုက္အိမ္ဆို ေတာ္ေတာ္ဆိုးမွာပဲ တို႔ ပန္ကာဖြင့္ပါဟဲ့ ယပ္ေတာင္ရွာပါဟဲ့နဲ႔ ပြက္ေလာကိုရိုက္ေနတာပဲ။ ခဏၾကာေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ျပဴတင္းေပါက္နား လာရပ္တယ္။ နဖူးမွာလည္းေခၽြးေလးေတြ ဆို႔လို႔ ပါးစပ္ကလဲ အမေလး။ ပူလိုက္ အိုက္လိုက္တာ မိုးရယ္ျမန္ျမန္ရြာပါေတာ့ ဆိုၿပီးတစ္ေယာက္တည္း ေရရြတ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔အလွမွာေျမာၿပီး အသက္ရႈဖို႔ေတြေမ့ ဘာေတြေမ့ ေနာက္ ေျမာင္းထဲေခ်ာ္က်သြားေရာ။ ပလုံ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ ျပန္တက္ ၿပီး ေကာင္မေလးဘာလုပ္မလဲလို႔ ၾကည့္ေနမိတယ္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ သူ႕လက္ဖဝါးကို ယပ္ေတာင္လို မ်က္ႏွာကိုခပ္ေနေလရဲ႕ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေကာင္မေလးကိုၾကည့္ၿပီး ခင္ခ်င္လာတာနဲ႔ လွမ္းေအာ္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။
အံုအြမ္ ( မဂၤလာပါ )

အိမ္ထဲကလူေတြကၽြန္ေတာ္အသံလည္းၾကားေရာ
ေဟာ။ ဖားေအာ္ၿပီ။ တဲ့။

ေကာင္မေလးတခ်က္ၿပံဳးသြားတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ရွိတဲ့ေနရာကို လွမ္းၾကည့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကို ျမင္ပံုေတာ့မေပၚဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အားတက္သြားၿပီး ထပ္ေျပာတယ္။
အံုအြမ္ ( လူသစ္ေတြလား )
အံုအြမ္ ( အကူညီလိုရင္ေျပာေနာ္ )
အံုအြမ္ (အခုတေလာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ပူတယ္ဗ် )
လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေအာ္ ေအာ္ၿပီး ေျပာေနတုန္းျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူေနတဲ့ေနက တျဖည္းျဖည္း တိမ္ဖုံး ၿပီး မိုးေတြဘာေတြအုံလာေရာ။ မၾကာပါဘူး။ မိုးရြာလာပါေလေရာ။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္လည္း ဝမ္းေတြသာၿပီးရယ္ေနေလရဲ႕။ သူ႔ညီမဆိုေပ်ာ္လြန္းလို႔ ထ က သံေတာင္ၾကားရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မိုးရြာလို႔ေပ်ာ္ၿပီးေအာ္ ။ ေကာင္မေလးၾကားေအာင္လည္း စကားကို ေအာ္ေျပာနဲ႔ မရွိတဲ့အလုပ္ကို ရႈပ္ေအာင္လုပ္ေနမိတယ္။ မိုးကလည္းတေဝါေဝါနဲ႔ ရြာ ။ ေကာင္မေလး ျပဴတင္းေပါက္မွာရပ္ၿပီး ေရမႈန္ေရမႊားေလးေတြမ်က္ႏွာအစင္ခံ ၿပီးေဆာ့ေနတာကိုထိုင္ ခဏ မေအာ္ပဲထိုင္ၾကည့္ေနမိေသးတယ္။ ေနာက္ မိုးေတာ္ေတာ္ေလးသည္းလာေတာ့မွ ေရပက္လို႔ထင္ပါရဲ႕ ျပဴတင္းေပါက္ေလးပိတ္ၿပီး ဝင္သြားေရာ ။
အဲလိုနဲ႔ ေအာ္လိုက္ မိုးရြာလိုက္ ေကာင္မေလး ေပ်ာ္ေနလိုက္နဲ႔ ရက္ေတြေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေကာင္မေလးအေစာႀကီး အျဖဴ အစိမ္းေလးဝတ္ၿပီး ထြက္သြားေရာ။ ညေနေလာက္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းပ်င္းတာနဲ႔ ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ ရြက္ဆိုခဲ့ၾကတဲ့ မိုးေခၚဂါထာ ကို ထိုင္ရြတ္ေနလိုက္တယ္။ ဂါထာအစြမ္းေၾကာင့္ပဲလားေတာ့မသိဘူး မိုးရြာလာတာေရာ။ မိုးရြာၿပီး ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ေကာင္မေလးမိုးေတြရြဲၿပီးျပန္လာတယ္ ။ သူ႕အေမက သူလည္းျပန္ေရာက္ေကာ မိုးတြင္းေက်ာင္းသြားတာ ထီးမယူသြားဘူးလို႔ ဆူမလို႔လုပ္ၿပီးမွ ေကာင္မေလးျဖစ္လာတဲ့ပံုကိုျမင္ၿပီး မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါနဲ႔ ေခါင္းကို အုပ္ေပးၿပီး ေျခာက္ေအာင္သုတ္ဆိုၿပီး အိမ္ထဲေခၚသြားတယ္ ။ တစ္ခါတစ္ခါ မိုးခ်ဳန္းသံနဲ႔ အတူ ေကာင္မေလးရဲ႕ ႏွာေခ်သံကိုပါ ၾကားရတယ္။မိုးမိၿပီးေကာင္မေလးေနာက္ေန႔ဖ်ားပါေလေရာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေကာင္မေလးဖ်ားတာကၽြန္ေတာ့္ ပေရာဂမကင္းဘူးဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဒဏ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ စကားမေျပာဘဲေနလိုက္တယ္။ ၂ ရက္ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့။ ေကာင္မေလးေနျပန္ေကာင္းလာၿပီထင္ပါရဲ႕ ျပဴတင္းေပါက္နားမွာမတ္တပ္ရပ္ၿပီး မိုးမရြာလို႔ ပူလိုက္အိုက္လိုက္တာနဲ႔ျဖစ္ျပန္ေရာ။ အဲဒါနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း ရြာလိုရြာျငား ဂါထာရြတ္ၾကည့္ ။ ျပန္ေအာ္။ ျပန္ရြာ။

တစ္ရက္ ညေနခင္းတစ္ခုမွာေပါ့ ။ မိုးတိတ္ၿပီးခါစေလးမွာ ေကာင္မေလးရယ္ သူ႔ညီမ ရယ္ စကၠဴတထပ္နဲ႔ အျပင္က ခံုတန္းေလးဆီထြက္လာၾကတယ္။ ခံုတန္းနားမွာ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ရွိတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အိမ္နားလာတာလို႔လဲေျပာလို႔ရတာေပါ့ ။ ဘာလာလုပ္ၾကတာလဲဆိုေတာ့ မိုးရြာထားလို႔ ေရစီးသန္ေနတဲ့ေျမာင္းမွာ ေလွၿပိဳင္လႊတ္ၾကတာဗ် ။ ေကာင္မေလး ရယ္ သူ႔ညီမရယ္ ခုံတန္းေလးမွာ ထိုင္ၿပီး ေလွေတြေခါက္ ေခါက္ ေနတာ ခဏေလာက္ေနေတာ့ ေကာင္မေလး အစမ္းသေဘာနဲ႔ ေလွတစ္စင္းကို လႊတ္ဖို႔ ဟိုဖက္တံတားႏႈတ္ခမ္းကိုထြက္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဂြင္ပဲဆိုၿပီး ေကာင္မေလးကို ေပါင္းမရခင္ သူ႔ညီမကေတာ့ ကေလးဆိုေတာ့ ေပါင္းရလြယ္မွာပဲဆိုၿပီး သူနဲ႔တခုန္အကြာေလာက္ကိုလာ ၿပီး ခပ္တိုးတိုးလွမ္းေခၚလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာအသံလည္းၾကားေရာ ေကာင္မေလးညီမက ကၽြန္ေတာ္ကို အထိတ္တလန္႔ၾကည့္ၿပီး မမေရ ဖားႀကီးဆိုၿပီး ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ သူ႔အစ္မဆီေျပးေရာ။ သူ႔အစ္မက ဟုတ္လား ဘယ္နားမွာတုန္းလို႔ ဝမ္းသာသံနည္းနည္းပါတဲ့အသံနဲ႔ သူ႔ညီမကို ဖက္ထားရင္းေမးတယ္ ။ သူ႔ညီမက ကၽြန္ေတာ္ ရွိတဲ့ေနရာကို ေျပာျပ ေကာင္မေလးက မလွမ္းမကမ္းကၾကည့္ ။ ပထမေတာ့ မျမင္ေသးဘူး ကၽြန္ေတာ္ က သူရွာေနရမွာစိုးတာနဲ႔ ဒီမွာပါ လို႔ လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့မွ ေတြ႔သြားတယ္။ ေတြ႔သြားေတာ့ ဘာေျပာတယ္မွတ္လဲ။ ခဏေနဦး ဘယ္မွမသြားနဲ႔ဦးေနာ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာသလို သူ႔ကိုယ္သူေျပာသလိုနဲ႔ အိမ္ထဲဝင္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေကာင္မေလး ဘာမ်ားဆက္လုပ္မလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဆီလာၿပီးမ်ား စကားလာေျပာမွာလားလို႔ စိတ္ထဲမွာ လာစကားေျပာရင္ ဘာေတြေျပာရမလဲေတာင္ၾကိတ္ၿပီး စာစီထားေသးတယ္ခင္ဗ်။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေကာင္မေလး လက္အိတ္ၾကီးဝတ္ မီးညက္ႀကီးကိုင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ဆီကို ဦးတည္ၿပီးလာတယ္။ သူ႔ညီမကေတာ့ ေနာက္နားကေနၿပီး မမ သမီးအတြက္ အဲေလာက္လက္စားေခ်စရာမလိုပါဘူးတဲ့ လို႔လွမ္းေျပာတယ္။ အဲဒီအခါ ေကာင္မေလးက ဟုတ္ပါဘူး ငါတို႔ေက်ာင္းမွာ ဖားခြဲဖို႔ ဖမ္းမလို႔ဟဲ့ ဆိုၿပီး မီးညက္ၾကီး ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာနားဆီ တိုးလာတယ္။ ( ၁၀ တန္း ၂၀၀၅ -၂၀၀၆ augustine မွာတုန္းက ဖားခြဲရပါ၏ ) ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အစက မွန္းထားသလိုမျဖစ္လာေတာ့နည္းနည္းေၾကာင္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ ဒါအသက္ေဘးပဲဆိုၿပီး ေအာ္ၿပီး ေျပးေရာ ။ ဒါေတာင္ ေကာင္မေလးက လိုက္ဖမ္းေသးတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူမလိုက္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ဘက္ကို ေအာ္ၿပီး ေျပး။ ေအာ္လို႔လားမသိဘူး တိတ္ေနတဲ႔မိုးက ျပန္ရြာလာ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔မီးညက္ၾကီးကိုင္ၿပီး ကားယားကားယားလုပ္တဲ့ပံုကို ေၾကာက္လို႔ေအာ္ မိုးကပိုသည္း ေကာင္မေလးကလည္း မိုးအစိုခံၿပီး ဒီနားတင္ေပ်ာက္သြားတယ္ကြာ ေတာက္ အသံၾကားေနရၿပီးေတာ့ ဖားဖမ္းသြားႏိုင္ရင္ ငါ ျဖစ္စဥ္ေျခာက္ရပ္မွာ A ရမွာ လို႔ သူ႔ကိုသူေျပာသလို ေျပာေနတယ္။ သူ႔ညီမကေတာ့ မိုးရြာလာကတည္းက အိမ္ထဲဝင္သြားေလရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ေအာ္ဟစ္ေတာင္းပန္ရတယ္။ မလုပ္ပါနဲ႔ ဘာညာေပါ့။ ေအာ္ေတာ့ မိုးကပိုသည္း ။ ထပ္ေအာ္ ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျဖဳန္းဆိုၿပီး လွ်ပ္စီးလက္သြားတယ္။ ေကာင္မေလး ရုတ္တရတ္ႀကီး မ်က္ႏွာထားေျပာင္းသြားတယ္။ ေနာက္ မီးညက္ႀကီးပစ္ခ်ၿပီး နားႏွစ္ဖက္ကို ပိတ္ၿပီးအိမ္ထဲေျပးေရာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ မိုးက ျခိမ္းပါေလေရာ။ အဲေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဟင္းဟင္း ။ ငါ့အလွည့္ေရာက္ၿပီေပါ့ ေကာင္မေလးရယ္ ဆိုၿပီး အားရပါးရၾကီး ေအာ္ဟစ္ေနပစ္လိုက္တယ္ ။ ေနာက္လုပ္ဦးမလား ငါ့ကို ေနာက္ လုပ္ဦးမလားဆိုၿပီးေတာ့ ။ အဲလိုလဲဆိုေရာ လွ်ပ္စီးေတြ တျဖန္းျဖန္းလက္ မိုးေတြ တၿဂိန္းၿဂိန္း ျခိမ္းပါေလေရာ ။ ေကာင္မေလး က သူ႔ညီမနဲ႔ဖက္ၿပီး အား ေၾကာက္တယ္ ေၾကာက္တယ္နဲ႔ ေအာ္ ။ သူ႔ေအာ္သံေတြက မိုးျခိမ္းသံေတြထက္ေတာင္ က်ယ္ေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔ေအာ္သံေတြၾကားတာနဲ႔ နဲနဲစိတ္ယိုင္သြားေသးတယ္ ေနာက္မွ ငါ့အသက္ကိုရန္ရွာဖို႔လုပ္ေသးတာပဲ ဆိုၿပီး စိတ္ျပန္တင္းၿပီး ေအာ္ျပန္ေရာ။ ဒါေပမယ့္ ေအာ္တာ တရားလြန္သြားတယ္ဗ်ာ ။ ေအာ္လြန္းလို႔ မိုးၾကိဳးပါ ပစ္သြားတယ္ ။ အိမ္ထဲကလည္း မိုးၾကိဳးပစ္သံေလာက္ နီးနီးက်ယ္တဲ့ ေကာင္မေလးေအာ္သံၾကီးလည္းထြက္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေၾကာက္ၿပီးငိုတယ္ထင္ပါရဲ႕ ႐ိႈက္သံေတြပါၾကားေနရတယ္။
ေနာက္မွသိရတယ္ဗ်ာ။ အဲေန႔က ေကာင္မေလးရယ္ သူ႔ညီမရယ္ပဲ အိမ္မွာရွိတာတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း လုပ္မိတဲ႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးေနာင္တရမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေအာ္လို႔ မိုးရြာတာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ဖာသူ ရြာတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ပေယာဂမကင္းဘူးဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္းေတာ္ေတာ္စိတ္တုိမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ စကားမေျပာ အစားမစားပဲ ဒဏ္ေပးလိုက္ျပန္ေရာ။
၂ ရက္ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေကာင္မေလး ျပဴတင္းေပါက္နားရပ္ ပူတယ္ အိုက္တယ္ ျဖစ္ျပန္ေရာ။ အဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထံုးစံအတိုင္း သိတယ္မလား ။ ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း နဲနဲနပ္သြားၿပီ ။ အရင္လို အရမ္းစြတ္ေအာ္မေနေတာ့ဘူး ။ ရက္ျခားေလး ေအာ္ေပးတယ္ ။ မိုးလည္းမျခိမ္း မိုးၾကိဳးလည္းမပစ္ ပူလည္းမပူ အိုက္လည္း အိုက္။ ေအးေဆးပဲ ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ရက္လည္းေရာက္ေရာ မိုးတိတ္ၿပီးတယ္ဆိုရံုေလးမွာ ေကာင္မေလး ေက်ာင္းကျပန္လာတယ္ စာအုပ္ေလးေတြပိုက္ၿပီး။ အိမ္ေရွ႕တံတားေပၚလည္းေရာက္ေရာ စြတ္ ခနဲဆို ဖင္ထိုင္ရက္ ေခ်ာ္လည္းပါေလေရာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေကာင္မေလး ဆင္မယဥ္သာေလွ်ာက္ေနရာကေန ေခ်ာ္လဲသြားေတာ့ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ေကာင္မေလး ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မထႏိုင္ေသးပဲ သူ႔ညီမကို လွမ္းေအာ္ေခၚေနတယ္။ သူ႔ညီမ ထြက္မလာပဲ သူ႔အေမပဲေျပးထြက္လာၿပီး ထူသြားတယ္။ တံတားကို ဖေနာင့္နဲ႔ေပါက္ၿပီးလည္း ဖြက္ ဖြက္ နဲ႔လုပ္သြားတယ္ ၿပီးေတာ့ သမီးရယ္ စာေမးပြဲနီးမွ ေခ်ာ္လည္းရတယ္လို႔ နဲ႔ ဂရုဏာေဒါသနဲ႔ေျပာတယ္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ သူ႔တင္ပါးကို ကိုင္ ၊ ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ နဲ႔ သမီးလည္း လဲခ်င္လို႔မွမဟုတ္တာ တံတားမွာေရညိေတြ တက္ေနတာကိုး လို႔ ငိုသံဝဲေလးနဲ႔ေျပာတယ္။ အဲေတာ့ သူ႔အေမက တက္မွာေပါ့ မိုးကဘယ္လိုရြာေနမွန္းမွမသိတာ ျဖိဳက္ျဖိဳက္ ျဖိဳက္ျဖိဳက္ ရြာလိုက္ ျဖိဳက္ျဖိဳက္ ျဖိဳက္ျဖိဳက္ ရြာလိုက္နဲ႔ တကတည္း ဆိုၿပီး အိမ္ထဲဝင္သြားၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္မွာ ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိဘူး ပါးစပ္ေလးဟၿပီး ၅ မိနစ္ေလာက္ေတာင္ ငိုင္ေနမိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘာလုပ္လည္းသိလား။ ထံုးစံအတိုင္းပဲ စကားမေျပာ အစားမစားပဲ အျပစ္ေပးလိုက္တယ္။ ၃ ၄ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဆာလြန္းလို႔ ေသေတာ့မယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ျပန္စား ျပန္ေျပာျဖစ္တယ္။ ႏိုဝင္ဘာလ ေရာက္လာေတာ့ ေဆာင္းဝင္လာၿပီထင္ပါရဲ႕ ေကာင္မေလးကေတာ့ ျပဴတင္းေပါက္နားလာၿပီး ပူလိုက္တာ အိုက္လိုက္တာလို႔ရပ္မေျပာေတာ့ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေအးေအးေဆးေဆး ေျမာင္းႏႈတ္ခမ္းေလးမွာ ထိုင္ ေကာင္မေလး ေက်ာင္းသြားရင္ ၾကည့္ ေက်ာင္းျပန္ရင္ၾကည့္ စာက်က္ရင္ နားေထာင္ တခါတခါ ေကာင္မေလး ျပဴတင္းေပါက္နားရပ္မိတယ္ဆိုရင္လည္း ၾကည့္ေပါ့ ။ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ေတာ့ ငါးေတြၾကည့္ ။
ဒီလိုနဲ႔ေနလာတာ ျပကၡဒိန္ေတာင္ တပတ္လည္ၿပီး ေဖေဖာ္ဝါရီလလည္ေလာက္ျပန္ေရာက္လာတယ္။ တစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ္ ေျမာင္ႏႈတ္ခမ္းမွာ ထိုင္ ငါးေတြၾကည့္ေနတုန္း နားထဲမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း အသံၾကားလိုက္ရတယ္ဗ်။ ဘာသံလဲဆိုေတာ့ သႀကၤန္စာ ေရာင္းတဲ့လူရဲ႕အသံ။ သူေအာ္ေနတာက ဒီႏွစ္ ဗုဒၶဟူးၿဂိဳလ္မင္းက ဂဠဳန္စီးၿပီး လက္တစ္ဖက္မီးတုတ္ လက္တစ္ဖတ္က သဲတစ္ဆုတ္ ကိုင္ဆင္းမယ္တဲ႔ အဓိပၸါယ္က ေႏြ အေရာက္ေစာမယ္ အရင္ကထက္လည္း ပိုပူမယ္ မိုးေခါင္မယ္ တဲ႔ က်န္တာေတြေတာ့ မၾကားေတာ့ဘူး ေဝးသြားလို႔ ။ အဲဒီအသံလည္း ၾကားေရာ ေကာင္မေလးတို႔ အိမ္ထဲမွာ ၾကြက္စီၾကြက္စီျဖစ္သြားၾကတယ္။ေနာက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္လည္းေနေရာ အိမ္ထဲက အသံက်ယ္က်ယ္ေတြၾကားလာရတယ္။ ရာသီဥတုပူတဲ့အေၾကာင္းေတြ ျဖစ္ေနတယ္ ။ တက္ေနကလည္း ေတာ္ေတာ္ျပင္းတယ္ေနာ္ ပန္ကာဖြင့္ပါဟဲ့ ယပ္ေတာင္ရွာပါဟဲ့နဲ႔ ဆူေနၾကတယ္။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ျပဴတင္းေပါက္နား လာရပ္တယ္။ နဖူးမွာလည္းေခၽြးေလးေတြ ဆို႔လို႔ ပါးစပ္ကလဲ အမေလး။ ပူလိုက္ အိုက္လိုက္တာ မိုးရယ္ျမန္ျမန္ရြာပါေတာ့ ဆိုၿပီးတစ္ေယာက္တည္း ေရရြတ္ေနတယ္။ကၽြန္ေတာ္လည္း ေကာင္မေလး ပူအိုက္ေနတာကို မၾကည့္ရက္တာနဲ႔ မိုးေခၚဂါထာရြတ္ၾကည့္ဖို႔စဥ္းစားေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မတ္လ ဧျပီလ ဆို မရြတ္ဆိုဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြကို တားျမစ္ထားတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေျမြရန္ေၾကာင့္တဲ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေျမြရန္ကို ေၾကာက္ၿပီး မေအာ္ပဲ ေနလိုက္ေသးတယ္။ ေန႔လည္ေလာက္လည္းေရာက္လာေရာ ေကာင္မေလးညီမ က မမ ေရ မိတ္ေတြကယားတယ္ လို႔ငိုၿပီးေျပာတယ္။ ေကာင္မေလးက ေအး မငိုနဲ႔ မမ ေပါင္ဒါလိမ္းေပးမယ္ေနာ္ ညီမေလး ဆုိၿပီး ယပ္ေတာင္ တျဖတ္ျဖတ္ခတ္သံ သူ႔ ညီမ ရဲ႕ ညီးတ့ဲအသံေတြၾကားလာရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေကာင္မေလးတို႔ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ပဲ ဂါထာရြတ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ေအာ္တယ္။ ေနပူတယ္။ ေအာ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အမ်ိဳးေတြတားတယ္။ ေအာ္တယ္ ။ ေကာင္မေလး ပူလိုက္တာလို႔ ျပဴတင္းေပါက္မွာ ၿငီးတယ္။ ေအာ္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္အမ်ိဳးေတြ ကၽြန္ေတာ္ကို ပစ္ၿပီး တစ္ျခားကိုလစ္တယ္။ ေအာ္တယ္ ။ ေကာင္မေလးညီမ ပူလို႔ငိုတယ္။ ေအာ္တယ္ ။ ထပ္ေအာ္တယ္။ ဆက္ေအာ္တယ္။ ဘယ္ကဖားတုန္းဟ ေႏြေခါင္ေခါင္ႀကီး ေအာ္ေနတာ ... ။

တပတ္ ႏွစ္ပတ္ တစ္လ ႏွစ္လ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေအာ္ရလြန္းလို႔ လည္ေခ်ာင္းေတြကြဲ ရင္ေခါင္းေတြၿပဲၿပီး ေသေရာ ။

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ကၽြန္ေတာ္သည္ က်ိန္စာသင့္၍ဖားတစ္ေကာင္ျဖစ္ခဲ့သည္။



edit post

0 Reply to "နတ္သားပံုျပင္ ( ၄ )"

Post a Comment